Met het antwoord op die vraag valt zeker goudgeld te verdienen! 🙂 Niet dat ik nou direct een deskundige over de goed opgevoede hond ben, maar ik heb wel tips.
Ik durf in elk geval er deze twee boude uitspraken over te doen:
– het ligt altijd aan de mensen;
– de meeste kleine hondjes zijn slechter opgevoed dan grotere.

Hond goed opvoeden zegt veel over jezelf

Een slecht opgevoede hond ligt altijd aan de eigenaar, in 99,9% van de gevallen. Er zijn gradaties in de gemakkelijkheid van een hond, maar over het algemeen is een hond opvoeden niet zo moeilijk. Je moet natuurlijk consequent zijn, ook al is je puppy nog zo schattig. Het gaat om grenzen, wat mag wel, wat mag niet. Je moet duidelijk zijn in je communicatie: harde strenge stem als het iets ongewensts is – hogere, vrolijke stem bij beloning. Honden zijn onderling ook altijd superduidelijk in hun communicatie, zie hierboven, met veel uiterlijk vertoon van een lelijke bek.
Er zijn eigenlijk maar een paar basiscommando’s die een hond moet snappen en direct naar moet luisteren: Nee, Hier, Wachten, Los. Als je onduidelijk bent in je commando’s, dan krijg je dat zelf op de koffie met een niet-luisterende hond.

Leer wat de body language van je hond je vertelt

Ik wist echt niks van het gedrag van honden toen we Tinka kregen. Dave was opgevoed met honden en hij heeft een natuurlijk rapport met honden. De opvoeding van Tinka kwam dan ook vooral op hem neer in het begin. Bij ons thuis is Dave dan ook altijd De Baas (de alpha), ik ben ook de baas maar toch minder dan Dave. *frummelmondje*
Nou was Tinka ook een ontzettend gemakkelijke hond. Ze is heel slim en kent heel veel woorden.
Ik heb ontzettend veel van haar geleerd over het gedrag van honden. Ook omdat ze me soms aankeek van “hee sufferd” als ik het niet goed had gesnapt. Ze is altijd super gemakkelijk met alle andere honden, en andere beessies ook trouwens. Hierboven zie je haar met een chihuahua. Ze kan ook goed met kinderen, ze heeft door dat dat “mensenpupjes” zijn.
Hieronder doet ze het “trekspel” met Shanti, die doet dan haar best en Tinka doet voor spek en bonen. Om Shanti niet zo de heg in te slingeren…

Door goed op Tinka te letten heb ik veel geleerd over de body language van honden: wat is bang, wat is zenuwachtig, wat is boos? Ik heb gemerkt dat veel mensen geen idee hebben over het gedrag van hun eigen hond, laat staan die van een ander. Tinka is altijd heel beleefd in het begroeten van andere honden, staart laag, platte oren. Maar veel mensen schrikken al als er een herder hun kant op komt. In het slechtste geval tillen ze dan hun hond op. Tinka vindt niks interessanter dan een hond in de lucht. Bovendien heeft de eigenaar dan eventuele angst bij hun eigen hond bevestigd.
Een plaatje zeg meer dan 1000 woorden. Deze illustratie geeft heel duidelijk weer hoe de belangrijkste emoties eruit zien in body language bij honden (bron: Doggiedrawings.net).

Kleine hondjes vs grote honden

Ik vind alle honden leuk hoor, maar zelf hebben we dus twee grote honden, in het verleden zelfs drie stuks. Drie grote lummels, die moet je wel goed opvoeden anders gaan ze aan alle kanten met je op de loop. Je hebt als eigenaar de verantwoordelijkheid dat je hond niet links-rechts-troelala alles achterna gaat en hier en daar een beentje hapt.
Ik heb heel vaak slecht opgevoede kleine hondjes gezien. De eigenaar laat ze maar gaan, ze worden betutteld en gewoon meegesleurd i.p.v. dat ze netjes aan de lijn lopen. Maar een kleine hond heeft niet door dat ie klein is. Hij voelt zich gelijkwaardig aan andere honden. Het is vaak voorgekomen dat een kleine hond zich slecht gedraagt tegen die van mij, lip optrekken, grommen. En je ziet het niet zo snel als mens, want dat bekkie is zo laag bij de grond. Dan zie ik aan het gedrag van mijn hond dat er iets aan de hand is: verstijft, afkeren van die hond. Dus dan is het maar goed dat die van mij wel goed onder appèl staat, want als mijn grote hond iets soortgelijks terug doet, is het hap hondje beschadigd. En dan is het mijn schuld natuurlijk.

Plaatje hierboven zijn van links naar rechts: Thoran, Buster en Tinka als pup. Thoran was haar grote vriend.
Akkie als Akita Inu-Husky-Herder kruising was een stuk moeilijker in de opvoeding dan Tinka trouwens, hij was geen beginnershond. Voor veel mensen was dat het soort hond geweest dat met 10 maanden aan het asiel wordt afgegeven. Dat onderwerp wordt een aparte blog denk ik. Net als het onderwerp honden & kinderen. 🙂

En, heb ik nu hondeneigenaren op de tenen getrapt? 🙂

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]