Vandaag hebben Dave en ik eindelijk weer eens een dagje uit in eigen land (nou ja, waar we wonen dus he). Ik had Hanzestad Wesel uitgezocht, want dat was in de buurt en we waren er nog nooit geweest.
(Hmmm. WordPress maakt een hoofdletter van Hanzestad dus dat zal wel zo horen dan.)
De Hanzesteden waren een verbond van kooplieden over een aantal landen in Europa, Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen. Heel veel steden waren hierbij aangesloten. Ik zag op Wikipedia dat ik bijna mijn hele volwassen leven in Hanzesteden gewoond heb: Tiel, Arnhem en Nijmegen. Ook Zwolle is een Hanzestad. Goch niet want geen er is geen grote rivier. Emmerich weer wel.




Omdat een Hanzestad per definitie aan water ligt, moesten we een brug over om in Wesel te komen (Wie is de koning van Wezel? … ezel ezel ezel).
Zie ook de foto hierboven. Als je je afvraagt wat die dingetjes aan het hek zijn achter mij, dat zijn hangsloten. Het is een typisch Duitse traditie om zo’n slot aan een brug te hangen als je gaat trouwen. Daar worden dan de namen en trouwdatum in gegraveerd. In Keulen hangt de brug ook vol.

We zijn eerst naar de Rijnpromenade gereden, altijd een goed begin om een stadje te bekijken. Vroeger lag hier een spoorbrug over de Rijn, deze was onderdeel van het Duitse lijntje. Aan het einde van de tweede wereldoorlog is de brug opgeblazen door Duitse soldaten. En daarna was het te duur om hem weer op te bouwen. Er is nu een mooi uitkijkpunt.

De stadskern is het gebruikelijke aangezicht in Duitsland: een paar historische gebouwen met daartussen vooral veel moderne gebouwen. De Dom staat er nog wel, maar ook die was zwaar beschadigd tijdens de tweede wereldoorlog. Hij is gebouwd in de 16e eeuw. Voor die tijd stond op deze plek een kleinere kerk, in elk geval vanaf het jaar 800.

Vlak naast de Dom staat het historische Raadhuis, ook uit de Renaissance. Tijdens de oorlog helemaal verwoest maar in 2011 weer herbouwd met dezelfde Gotische façade van weleer. Het ziet er apart uit met die Gotische stijl strak afgewerkt en niet aangetast door de tand des tijds.

Shoppen in Hanzestad Wesel

Wesel heeft een leuk winkelcentrum. Ik ben natuurlijk ook even bij mijn favoriete DM drogist binnen gestapt. Ik las op internet dat Wesel historisch gezien veel banden heeft met Nederland, het hoorde bij vorstendom Kleef. Maar als je er rondloopt, voelt dat helemaal niet zo. Bij ons in de buurt, Goch-Kleve, is het duidelijk dat je ergens langs de Nederlandse grens bent. Maar Wesel voelt als duidelijk landinwaarts in Duitsland. Veel Duitscher.

Bij de Reno daar aan de linkerkant heef Dave zijn slag kunnen slaan voor twee paar schoenen. Jaja, wapenfeit, want krijg hem maar eens mee om te gaan shoppen! Daar moet je heel wat gekreun en gesteun en ogengerol voor doorstaan. Ik kende deze keten van Duitse schoenenwinkels nog niet, maar ze hadden mooie aanbiedingen. Er was uitverkoop en van de laagste prijs ging nog 50% dus dat is lekker inkopen.
Deze twee paar schattige stappers in maatje 46 waren samen maar € 50!

Daarna zijn we weer naar huis gereden en hebben in Goch lekker gegeten. Minstens zo leuk als Wesel vonden we eigenlijk. Home sweet home.

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]