Er zijn diverse Duitse woorden die op Nederlands lijken, maar net even wat anders beteken. Dit fenomeen heet “valse vrienden”. En aangezien Nederlanders soms aan enige zelfoverschatting lijden als het gaat om het spreken van andere talen, gaan we daar wel eens de mist mee in.  Het lastige voor ons Nederlanders is ook dat het klinkt als iets bekends maar dat niet is. En dat we dan denken: als je het met een duitsig accent uitspreekt, zal het wel goed zijn. 😉




Het levert soms hele grappige misverstanden op. Een hele bekende onder de Duitse woorden die op Nederlands lijken is natuurlijk “bellen” wat in het Duits “blaffen” betekent. “Ich habe gebellt” – waf waf – “Oh Sie meinen, Sie haben geklingelt? (Oder angerufen)”
“Mist” is ook een gouwe ouwe. Als je daar doorheen rijdt, zit je auto onder de poep. Want mist is mest. Als je het weersverschijnsel bedoelt, dan moet je “Nebel” zeggen. “mist” is ook een milde krachtterm trouwens: “Mist, jetzt habe ich die Brötchen vergessen!”.
En een doos is dus geen “Dose” maar een “Karton”. Een “Dose” is namelijk een metalen blik.
Ikzelf was helemaal flabbergasted over het woord “deftig”. Daarmee wordt zo’n soep aangeduid, en het betekent: “stevig en goed gevuld”, wat in Nederland als “Boeren-…” of “flink gevuld” zou worden aangeduid. Het is alleen van toepassing op hartige etenswaar volgens mij. Maar er is dus helemaal niks deftigs aan, in de Nederlandse zin van het woord.

Kein Probleem!

Waar ik met het zaken doen in Duitsland rekening mee moest houden, is om geen “kein Problem” te zeggen aan de telefoon. Als Nederlander ligt je die term in de mond bestorven om aan te geven dat het dus echt geen issue is. Maar voor Duitsers klinkt dat zwaarder, want het impliceert dat er dus wel een PROBLEEM ergens was. Dat maakt licht ongemakkelijk want in de zakelijk omgangsvormen zijn de Duitsers iets formeler. Dus het is beter om te zeggen: “gar kein Thema”. Dat heeft dezelfde losse neutraliteit als “geen probleem” in het Nederlands.
Ook om rekening mee te houden in kantoorverband: “Büro” is het kantoor zelf, of de kantoorruimte. Als je het over de tafel wilt hebben, moet je “Schreibtisch” zeggen.

Als linguïst (toch mijn oorspronkelijke vak) vind ik taal altijd interessant. Duits en Nederlands zijn natuurlijk germaanse talen, net als Engels trouwens. Het Nederlandse “tuin”, het Duitse “Zaun” en het engelse “Town” komen van hetzelfde germaanse stamwoord dat “Omheining” betekent. De betekenissen zijn in de loop der tijd verschoven, want in het Duits betekent het nog steeds omheining en dus geen tuin. Dat moet Garten zijn. Ook weer een instinkertje voor de Nederlanders. 🙂 Duits is ook gewoon een leuke taal.
Maar de Duitsers zijn bijzonder schappelijk als het gaat om Nederlanders die Duits spreken. En een Nederlands accent vinden ze ook nog schattig.

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]