We zijn eindelijk erachter dat Roosje een beetje aan het dementeren is. Dat schijnt nog best vaak voor te komen bij katten, en ook wel bij honden. Er is niet zoveel aan te doen, net als bij mensen dus.
Roos en Fleur zijn twee poezenzusters, geboren in juli 2002. Ze zijn nu dus 14 jaar oud, dat is nog niet stokoud.  Op zich is Roos een slim beest, een beetje angstig buiten, maar de baas binnen. Aan Fleur merken we niet zoveel, maar die was al niet zo snugger om mee te beginnen. Wel heel stoer buiten, want ze ziet niet snel gevaar.




Maar waaraan herken je een dementerende poes? Wat ons vooral opviel was het feit dat Roos zo vaak rusteloos en ook doelloos rond liep. Soms blijft ze ook ineens staan, met één poot nog in de lucht. Heeeel onhandig want dat doet ze ook als ze je net voor de voeten loopt. Of als je net met een pan pasta staat die je wilt afgieten.
Ze kan ook zo vaag staan of zitten te kijken van “ik wou iets maar wat ook alweer?”. Dan is ze gewoon even de weg kwijt. Dat hoort typisch bij dementie. We zijn al blij dat ze goed zindelijk is, want daarvoor gaat ze naar buiten. Ze is ook nog steeds speels, een los liggend dopje wordt vrolijk door het huis gepoot.

Behandeling dementeren poes

Er is dus geen geneesmiddel, maar je kunt er wel wat aan doen dat de poes zelf er gemakkelijker mee om kan gaan.
Een vaste routine is belangrijk.  Eten en drinken op dezelfde tijd.
Verder gewoon maar aaien wanneer gewenst. In Roos d’r geval: ALTIJD EN OVERAL EN NU! ’s Nachts mag ze niet meer op de slaapkamer want ze loopt rustig 20 tot 25 keer langs mijn kussen te miewen en mijn gezicht aan te poten. Niet te doen dus, want ik wil ook slapen. Ze doet het inderdaad alleen bij mij.

Het is belangrijk dat poezen voldoende drinken, zeker als ze ouder worden. Maar dat is altijd lastig want je kunt het wel klaar zetten maar drinken moeten ze toch zelf doen. Daarom geven we altijd een klein bakje poezenmelk in de ochtend. Ik had al spijt dat ik ze had gewend aan ’s ochtends, want zodra ik opsta, heb ik een blèrende poes. Maar de laatste tijd hoeft Roos het niet meer zo. Ze zeurt er wel om, maar drinkt niet. Maar dat hou ik dan maar aan, want routine.
Daarom hebben we nu extra een schaal met water met drijfplanten. Die oefent een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit om te drinken. En Roos doet er altijd een poot bij IN het water. Daarna staat ze weer zo te kijken van “wat wou ik ook alweer?”. Je ziet het precies op de foto.

Roos is niet de enige die graag gebruik maakt van de waterbak trouwens. Fleur vindt het ook lekker. MLEM!

Dus nu zitten we met één dementerende poes, dat is een uitvloeisel van het feit dat we nu eenmaal bejaarde huisdieren hebben. Die kunnen klachten krijgen.
Hieronder een oudere foto met Akkie en Maya, daar zie je dat ze slim is, want ze kijkt naar het handvat van de deur. Als die beweegt, dan kan ze erin!
Klik op de link om te lezen hoe het nu gaat met de demente poes!

Naschrift:
op 19 mei 2017 hebben we Roosje laten inslapen.

Heb je tips voor me over hoe je om kunt gaan met een demente poes?

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]