Toegegeven, op school was duits niet bepaald mijn favoriete taal. Stond onderaan het lijstje van engels, nederlands, frans en dan dus duits. Dat kwam voor een deel door de lastigheid van de duitse grammatica en voor een deel door de leraar, meneer Stiekema. Hij zag kans om de hele taal nog wat zwaarder en moeilijker te maken dan het al was, het hele leven eigenlijk. Ja want als wij later groot waren en in Het Volle Leven stonden, dan zouden wij ons wel realiseren hoe gemakkelijk we het hadden gehad op school. Not.

Nu ik in Duitsland woon, heb ik het duits als taal leren waarderen. In het begin stelde mijn duits nog niet veel voor, want ik moest het vooral hebben van mijn schoolduits. De regels daarvan zaten an sich best goed in mijn hoofd (met  dank dus aan meneer Stiekema), maar dat maakt nog geen vlotte conversatie. Wij zijn hier omringd door duitse buren dus dat was gelijk een uitdaging. Ik heb maar voor het vaderland weg gekletst, met fouten en al, en de buren gevraagd het te zeggen als ze me of niet begrepen, of als ik vette fouten maakte. Gelukkig kon ik het altijd aan Dave vragen want die sprak al vloeiend duits, door zijn duitse familie.
Inmiddels red ik me behoorlijk, al is 100% correct duits schrijven nog altijd een brug te ver.

Leuke duitse woorden

Ik heb ontdekt dat er in het duits woorden zijn die je gelijk mist in je eigen taal. “Sperrig” is zo’n woord. Het is een bijvoeglijk naamwoord voor iets wat groot en onhandig is. “Das is aber ein sperriges Paket!” vertaalt als: “Dat is me een pakket dat veel plek in beslag neemt”. Sperrig impliceert dat het lastig te hanteren is, niet per se zwaar. Je hebt ook “Spergut”, dat het woord voor grofvuil, de grote lompe objecten die apart worden afgehaald.

“Jein” is ook een mooi woord, het is ja en nein bij elkaar getrokken. In het Nederlands lukt dat niet want dan zit je gelijk met “jee” en “na”. Jein geeft de twijfel tussen ja en nee aan: “eigenlijk wel maar lukt niet”, of “zou in principe wel moeten maar ik ga het niet doen”.
Om elkaar met oud & nieuw een Guten Rutsch te wensen vind ik ook leuk. Het geeft al aan dat je gefeest en vermoedelijk veel drank het nieuwe jaar in glijdt. Of op een slee, maar het sneeuwt zelden op oudejaarsdag.

Tot slot staat duits natuurlijk bekend om zijn superlange woorden. W hebben hier een “Bezirksoberschornsteinfegermeister” en ja dat staat ook zo op zijn briefpapier. Hij is dus schoorsteenveger, maar niet zo maar eentje, ten eerste istie “ober” en ten tweede een “Meister”. Dat woord heeft ook daadwerkelijk inhoud in Duitsland, dat geeft je niveau en ervaring aan en die titel mag niet zomaar worden gevoerd. En dat alles dan voor dit Bezirk, oftewel dit district.
Hieronder als uitsmijter een briljant filmpje over hoe je bijna ongestraft woorden aan elkaar kunt breien in het duits.

Lees hier meer over de leuke valse vrienden: duitse woorden die op Nederlands lijken maar het niet zijn.

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]