Soms heb ik allerlei onderwerpjes die niet echt een hele blog kunnen vullen, maar toch het vermelden waard zijn. Ken je dat? Van die kleine nieuwsjes. Ik denk dat ik die maar ditjes en datjes noem. Bovendien waren het dingen die veel tijd in beslag namen, dus dan is dit een mooie gelegenheid om te vertellen waarom ik soms ineens een hele dag weg ben.

Ouderlijk huis-ditje

Sinds een aantal maanden woont mijn moeder in een verpleegtehuis. Eigenlijk was het al jaren een mirakel dat ze nog steeds thuis had kunnen blijven wonen, maar met thuiszorg en een goeie mantelzorger dicht in de buurt kom je dus een eind. Maar bij die griepgolf in het begin van het jaar was mijn moeder ook de pineut, met een aansluitende longontsteking. Daar is ze inmiddels van hersteld, maar thuis kon niet meer. Nu woont ze in de Hartkamp in Raalte, naar redelijke tevredenheid (het is nooit leuk natuurlijk). Voor mij en mijn geschwister is het fijn, want de zorg is er uitstekend.
Dus nu is er de taak van het huis opruimen en t.z.t. verkopen. Dat laatste zal niet zo moeilijk zijn, maar het mot eerst leeg… En mijn moeder bewaarde alles, maar onderhield niks. Dus allereerst moesten we dingen sorteren:
-Wie wil wat hebben?
-Wat is nog wat waard (lastig lastig)?
-Wat is voor de kringloop?
-Hoeveel vuilniszakken hebben we nodig?
Maar het is dus een bult werk en omdat het niet bij mij in de buurt is, ben ik gelijk een hele dag kwijt als ik iets wil doen.

Iemand nog een stukje antiek?

En met stukje bedoel ik een joekel van een bruine kast. We hebben er meerdere in de aanbieding. Mijn ouders hadden vroeger een antiekzaak, dus er is daadwerkelijk veel antiek in huis. Helaas is dat de laatste tijd vet in waarde gedaald. Iemand nog een origineel Drents kabinet hebben? Je hebt er wel wat plek voor nodig… Er zijn ook twee secretaires en een meidenkast. Plus veel schilderijen, ik denk wel 100 stuks.
En soms heb je dus van die dingen waarvan je denkt: wat IS dit eigenlijk? 😀

Een soort hoeslaken, open aan twee kanten en de naad dus in één hoek open. Schiet mij maar lek, hoor. Misschien een vage sprei van een bed.
Mijn moeders verzameling Staffordshire-beeldjes zijn an sich best leuk, alles bij elkaar. Zie hierboven, dat is ongeveer de helft, maar ja, het is NIET iedereens smaak, hè? En dan kwam ik dit ding tegen. Geen flauw idee wat het is. Het lijkt een soort been, of misschien schildpad.

We gaan toch het nodige wegdoen, vooral de grote meubels. De kleinere dingen bewaren we voor later, de kleine snuisterijtjes etc. Gelukkig heb ik plek zat in onze Duitse kelder en zo’n paar dozen staan bij mij niet in de weg.

Tuin-datjes

Een paar weken geleden hebben we een nieuwe zitmaaier gekocht, zie foto. We hebben hem de Hulk genoemd… Zoals je kunt zien, is de foto van even geleden, toen het gras nog daadwerkelijk groen was. Hij is een stuk krachtiger dan de vorige, dus daar gaan we plezier van hebben zodra het herfst is en we gaan ‘blaadjes stofzuigen’.

Tot slot nog de uitsmijter: sassy cat Izzy. Mevrouw stroopt de hele buurt af en soms zien we haar gewoon twee dagen niet. En ze gaat niet alleen graag mee wandelen, ze wil ook bovenop zitten. Zo rij ik haar en Tinka dan rond in de hondenkar. 😀

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]