Meestal wel. Maar niet altijd. Izzy is nu bijna vier maanden en een behoorlijk grote aanwezigheid in het huis. Je staat ervan te kijken hoe hard een poesje van nauwelijks vier pond kan stampen. Elke ochtend is het speelkwartier voor haar en Tinka. Tinka rent haar achterna terwijl Izzy zich in voor Tinka onmogelijke hoekjes verstopt. Keileuk. Tot Tinka dan nodig moet blaffen van opgefoktheid.
Het is in elk geval nooit saai. Ik heb wel een paar keer per dag dat ik in lachen uitbarst om iets wat ze doet.
Izzy heeft het bovenste bakje van de poezenpaal op de slaapkamer gekozen tot haar favoriete slaapplek. Of om te harken naar je hoofd…
Never a dull moment
Ik ben dol op saaie momenten, is Fleurs motto. “Laat mij toch slapen. Ik ga dat bakje ook eens uitproberen.”
“Dan doe ik net of ik dat kleine mormel niet zie.”
“Ik zie niks.”
Kralen inpakken voor gevorderden
Gedurende de dag is Izzy zo’n beetje bij mij in de buurt. Dus als ik bestellingen ga inpakken, komt ze “helpen”. Soms valt het mee, maar vaak belandt van alles op de grond. Altijd zilveren kralen, nooit de metalen. Om nog maar te zwijgen van het afmeten van veters.
Dus van de week had ik er genoeg van. Dus ze ging de kamer uit. Daar zit een kattenluikje in, maar die had ik dicht gedaan. Daar was ze het niet mee eens. Dus ik hoorde luide klachten en ook gekras. Na 15 minuten trof ik dit aan.
Ze was er moe van…
Interactie met de hondjes is geweldig. Het gaat gemakkelijker dan met de poezen.
To be continued… La Izzy!
Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!
[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]
Het is een schattige ondeugd, als je mij vraagt. Ik bewonder de tolerantie van de “oudjes” die toch behoorlijk veel jaren haar senioren zijn.
Ja, het zijn heiligen gewoon! Maar ze zien volgens mij wel dat er verder geen kwaad in zit.