Over het nut van social media wordt geregeld geschreven, ikzelf dus ook. Je ontkomt er eigenlijk niet aan want je hebt sociale media nodig voor je SEO en ranking in Google. De aantallen zijn heel belangrijk, zeker als je een blog of website hebt. Dan wordt de populariteit afgemeten aan het aantal volgers dat je hebt.
Meestal is het leuk maar soms vind ik social media knap irritant. Ten eerste is het vermoeiend om de godganse tijd leuk, vrolijk, hip, verstandig en sociaal over te komen. Dat lukt me ook niet altijd want soms heb je van die dagen dat je de hele dag achter de feiten aan loopt, alle leveringen net mis lopen (vandaag dus) en de kat schijt naast de kattenbak, net als je bezoek krijgt.  Af en toe kan je daar lollig over zijn, maar niet de hele tijd want dan wordt het klagen en daar wordt niemand vrolijk van.
Ten tweede heb ik een paar specifieke ergernissen over bepaalde social media, zie hieronder.

Social media en hun irritantigheden

In de meeste gevallen zijn het natuurlijk de mensen die het irritant maken. Maar wat ook vervelend is, is als er ineens iets verandert aan de policy  van het specifieke sociale medium. Voorbeeldje: Pinterest verandert geregeld wat aan hun look. Daar doe je niks aan natuurlijk maar recentelijk heeft Pinterest ineens veranderd dat je niet meer kan zie wie precies je pin bewaard heeft. En dat vond ik nou net zo leuk. Nu krijg ik wel notifications, zo van “die en die” heeft “stuff” bewaard op hun “hutsefluts-bord”. Ja lekker boeiend. Daar koop ik niks voor! haha Ik heb dus geen idee welke pins populair zijn, al weet ik de populairste nog wel, van voorheen.

Facebook is gemakkelijk in gebruik, tenzij je iets wilt veranderen, in je settings of als je bijvoorbeeld eens een advertentie wilt maken. Dan wordt het één groot doolhof. En dan de mensen… Soms krijg ik een vriendschapsverzoek, en dan zie ik dat die en die ook bevriend zijn met die persoon. Nou prima dan. Maar ik kan je vertellen dat als het EERSTE wat diegene doet, is mij een like-verzoek sturen voor haar brocante / voetpedicure / kinderdagopvang / mondgeschilderde bidprentjes FB page sturen, dat ik diegene dan terstond weer ontvriend. And don’t let the door hit you on the way out.

Plastic mensen

Het andere social medium dat ik gebruik, is Instagram. Ik maak graag foto’s dus dat is leuk om te delen. Maar het volgen-ontvolgen gedoe van mensen word ik een beetje zat. Ik snapte er eerst niks van: iemand gaat je volgen, fijn. Dan kijk ik op het bijbehorende profiel wie of wat dat is. Soms ligt het dusdanig buiten mijn interessegebied, dat ik niet volg. Of ik zie een lege pagina met alleen een profielfoto waarop een jong ding rondborstig in de camera kijkt. Die hoef ik ook niet.
Maar meestal volg ik dus braaf terug. Toen viel me op dat een paar dagen later een handje volgers weer weg valt. Ik snapte daar eerst geen bal van, maar nu snap ik dat daar apps voor zijn, bedankt Northflix. Ik heb me daar nog niet in verdiept want stiekem haat ik apps. Dat fenomeen heet spookvolgers, er zijn ook apps om dat te beheren.
Ik heb eigenlijk niet zo’n zin om me erin te verdiepen want het is zo’n gedoe. Die tijd is waarschijnlijk beter besteed aan het verbeteren aan de SEO, maar ik vind het wel een vervelend idee dat je een soort tweedimensionale mensen hebt die je volgen. Alles ketst af van het gladde oppervlak en er komt niks terug.
Niks voor mij, ik ben fan van echtheid. Dan moet ik de plastic mensen maar gewoon over het hoofd zien.

Hoe ga jij om met de asociale media aspecten?

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]