Neem nooit een rashond, te veel kans op dierenleed.

nooit een rashond

Mogelijk dat deze blog sommige mensen tegen de haren in zal strijken, maar mijn motto is: neem echt nooit een rashond!
Rashonden zijn tegenwoordig uitsluitend gefokt op uiterlijke kenmerken en dit gaat volledig ten koste van de gezondheid van de hond. Er zijn natuurlijk wel gewetensvolle fokkers, maar ze zijn in de minderheid. Ik heb het nooit begrepen waarom mensen zo’n fan zijn van een bepaalde rashond om hoe het dier eruit ziet.
Er wordt veel gefokt op schattigheid, daar komen die honden met platte snuitjes vandaan. Ze hebben een veel te korte neus, zware ademhalingsproblemen en dat allemaal omdat het mensen aanspreekt op kinderlijkheid van de hond. Je ziet het hierboven gedemonstreerd in vergelijking met een auto. Al loopt de vergelijking met de VW kever een beetje scheef omdat die auto de motor achterin heeft, maar soit.



Schattig = duur = dierenleed

Kleine honden zoals mopshondjes en diverse soorten bulldogs worden zo gefokt dat ze van die rare gedrongen dieren worden. Dit levert onder andere veel problemen op met de ademhaling. Het dier krijgt zijn hele leven niet voldoende zuurstof en is dus altijd kortademig. Voor jezelf is dat ook niet zo fijn want je hebt een altijd snurkende en reutelende hond.
Maar deze schattige hondjes worden veel gevraagd en DUS wordt er veel gefokt want deze pupjes leveren het meeste op.
Je ziet op het plaatje hieronder hoe een mopshond er vroeger uit zag (min of meer), rechts de moderne mopshond. Dat die tong eruit hangt, is waarschijnlijk omdat er in de bek zelf geen plek voor is.

nooit een rashond
Het gaat alleen maar om het geld en dan maakt het kennelijk niet uit dat bijvoorbeeld bulldogs niet op natuurlijke wijze kunnen voortplanten. De reuen kunnen er bij de teefjes niet bij en de teefjes zijn fysiek niet in staat om te kunnen baren. Deze dieren bestaan dus alleen met behulp van kunstmatige inseminaties en keizersneden (hallo dierenartsen?? Ja dat is dus ook alleen maar voor het geld). In de natuur zouden dit soort dieren allang zijn uitgestorven. Er bestaat geen gezonde ras bulldog. Je kunt op het plaatje hieronder zien hoe een bulldog volkomen buiten proporties is tegenwoordig, met ook ademhalingsproblemen.

Stichting raswijzer

Deze stichting houdt zich exclusief bezig met de schade die wordt toegebracht door het doorfokken van hondenrassen. Ze hebben ook een top 10 met meest zieke honden. De engelse en franse bulldogs staan hierop en ook de mopshond. Een Cavelier King Charles Spaniel staat op nummer 2. Dit is een typisch schoothondje en hun kopje is o zo schattig klein. Jammer dat hun hersenen er dan niet in passen. Het diertje heeft dus altijd hoofdpijn.  Er zijn nog veel meer gezondheidsproblemen bij honden waar gewoon mee doorgefokt wordt. Dan moet je denken aan kanker, orgaanproblemen, huidproblemen, dus koop nooit een rashond!
De Duitse herder staat ook op de lijst, vanwege de heupproblemen. Bij een Duitse herder rashond moeten de heupen aflopen, ik snap het niet, het is ZO lelijk! Het heeft ook een negatief effect op de kracht van de hond uiteraard.
Hieronder zie je de verschillen. Links de beroemde filmhond Rin tin tin, één van de honden tenminste want in de jaren 20 en 30 zijn er meerdere films uitgebracht. Rechts een showhond.

Hieronder onze honden, met rechte ruggen. Ze hebben allemaal een deel herder. Maya was voornamelijk herder, dat zie je gelijk, maar ze was bepaald niet raszuiver want haar rug was veel te breed met een dikke kont dus. Zij kwam van Tierheim Kranenburg.

Alle drie de honden zijn vuinisbakkies, en dus heel sterk. Tinka heeft wel slechte heupen ondanks het feit dat ze geen rashond is, maar voor de rest heel gezond. Maya is bijna 15 jaar geworden. En Akkie is net een tank, onverwoestbaar.
Hieronder een oud filmje, jaren 30 schat ik zo, over een herder die over een hek van 2,90 meter kan springen.

Dus: nooit een rashond, neem gewoon een vuilnisbakkie!

Het is een nadeel dat honden tegenwoordig niet vaak meer om te werken zijn. Mensen zoeken een gezelschapshond en dan moet het niet te moeilijk zijn. Veel hondenrassen, zoals bijvoorbeeld een labrador, zijn tegenwoordig ook dommer dan vroeger, want het is niet de bedoeling dat ze zelf oplossingen verzinnen. Ze moeten een beetje gemakkelijk zijn. Nou zijn honden in principe heel gemakkelijk, met een beetje opvoeden heb je zo een leuke familiehond.
En omdat het zo gemakkelijk is, kun je net zo goed een hond adopteren. Alle honden zijn in eerste plaats hond, dan een tijd niks en dan pas hun ras.

Haal je hond uit het asiel, er zitten zoveel vuilnisbakkies. Een vuilnisbakkie heet nu blijkbaar een naturashond, een non-rashond. Ook goed. Wat ook fijn is aan een naturashond, is dat ze veel ouder worden dan rashonden. Een ander belangrijk punt zijn de kosten. De aanschaf van een ras-pupje is al gemakkelijk 5 keer zo duur als bij het asiel. Daarnaast zal de rekening van dierenarts flink oplopen omdat je hond beslist veel medische zorg nodig zal hebben. Daarvoor zijn er natuurlijk verzekeringen maar reken er maar op dat de typische aandoening van jouw rashond niet wordt meegenomen in de verzekering! Tinka hadden we kunnen verzekeren maar als herder zijnde waren heup- en andere gewrichtsproblemen uitgesloten van de verzekering. Dus laat maar dan.




Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs van armande.net? Geef dan hieronder je emailadres door, dan krijg je een berichtje met link zodra ik een nieuwe blog heb gepost!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]

3 gedachten over “Neem nooit een rashond, te veel kans op dierenleed.

    1. Met nieuwsgierigheid je blog gelezen, maar ik mis een, in mijn ogen, heel belangrijk punt. Het gaat hier alleen om de uiterlijkheden, maar ik vind het véél erger dat bij een gemengd ras de karakter eigenschappen volledig uit het oog worden verloren.
      Ikzelf had Shih-Tzu (meervoud). Raszuiver en heel duur (in begin 60-er jaren 850 gulden). Er werd gezegd: “die worden niet ouder dan een jaar of 10”. De reu is 16 en de teef is 17 jaar geworden. De karakters waren, in mijn ogen, perfect! Intelligent, geen keffers (ik had ze geleerd alleen op bevel te blaffen en daarmee te stoppen), ze begrepen hand-bevelen, zodat ik niet hoefde te schreeuwen als ze wat verder bij me vandaan waren en aanhankelijk. Ze waren wel bewerkelijk in onderhoud, want ze hadden een onder- en oppervacht. Dus elke dag kammen en borstelen. Dat bewerkelijke vacht werd, denk ik, door het grote publiek niet op prijs gesteld, dus werd er van alles en nog wat doorheen gefokt. Inderdaad, prachtige vachten! Maar de karakters waren volkomen verpest!!!
      De andere kant van de medaille in het bericht “vuilnisbakken ras”.

  1. Ben het volledig met je eens, zei het vrouwtje met een Spaanse Waterhond en dat is een rashond. 😉 Het is vreselijk dat bij sommige rassen een hartafwijking en hoofdpijn bij 100% van de honden voor komt.
    Ik ga mezelf niet verdedigen hoor, met mijn keuze voor Mingo de SWH. Het liep toevallig zo. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

10 − 2 =