Over dit onderwerp ben ik natuurlijk geen ervaringsdeskundige maar inmiddels weet ik wel dat er een aantal dingen anders anders gaan bij bevallen in Duitsland. De regelingen zijn ook anders.
Niemand hier doet aan thuisbevallen, alle Duitse babies worden in het ziekenhuis geboren. De bevalling wordt veel meer begeleid door de Frauenartz (gyneacoloog). Wel heb je dus altijd een Hebamme… Echt een grappig Duits woord, de eerste drie kraamvisites dacht ik dat ik het verkeerd had verstaan. Dat is een vrijgevestigde vroedvrouw/verloskundige. Bij haar krijg je begeleiding, eventueel cursussen en zij is de algemene vraagbaak bij bevallingen.
Voor de echt medische onderzoeken ga je naar een Frauenartz. Tijdens de zwangerschap is een vrouw in Duitsland in hoge mate wettelijk beschermd. Bepaalde beroepen mag je niet uitoefenen als je zwanger bent, werk met fysieke inspanningen of als je werkt met potentieel gevaarlijke stoffen. Zes weken voor de uitgerekende datum ga je – verplicht – met kraamverlof (Mutterschutz).

Bevallen in Duitsland in het ziekenhuis

Het daadwerkelijke bevallen gebeurt dus in het ziekenhuis. Bij bevallen in Duitsland wordt ook minder moeilijk gedaan over verdoving. Dit kan ik niet met zekerheid zeggen maar ik geloof dat het als normaler wordt gezien dan in Nederland. Je kunt in elk geval zelf om een ruggeprik vragen.
Meestal kun je in het ziekenhuis aangifte doen van de geboorte van het kind. Ze hebben daar formulieren van het Standesamt. Als beide ouders de Nederlandse nationaliteit hebben, heeft het kind dat ook automatisch.

Er is in Duitsland geen consultatiebureau. Iedereen gaat naar de kinderarts, voor onderzoek en inentingen. Ook als kinderen ouder zijn, gaan ze zonder tussenkomst van de huisarts naar de kinderarts. Die zijn ook vrijgevestigd en daar kun je gewoon zelf een afspraak maken. Dit wordt ook vergoed door de verzekering.
Kraamzorg na de geboorte is in Duitsland onbekend. Je kunt wel huishoudelijke hulp aanvragen, maar die is dan alleen voor het poetsen. De Hebamme komt een aantal keren na de bevalling langs, om dingen te laten zien en controleren.  Als je in het grensgebied woont en je hebt een Nederlands inkomen en verzekering, dan kun je soms wel kraamzorg vanuit Nederland krijgen. Je kunt dan ook naar het consultatiebureau in Nederland als je dat liever hebt.

Na het zwangerschapsverlof

Na de bevalling heb je ook weer verplicht minimaal 8 weken Mutterschutz.
Daarna gaat voor de meeste Duitse moeders, met een baan in Duitsland, de Elternzeit in. Ik vind dit een hele mooie regeling.  Dat is een periode van maximaal 1 jaar waarbij je de tijd krijgt om bij je kind te zijn. Hierbij verlaat je dus tijdelijk je baan, maar je behoudt het recht om er na de Elternzeit zo weer in te stappen.
Als Duitse werkneemster krijg je hiervoor een soort uitkering, Elterngeld genoemd. Dit is 67% van je nettoloon berekend over 12 maanden, met een maximum van 1800 euro. Als je geen baan had (huisvrouw, student etc) dan krijg je 300 euro per maand.
Daar komt de kinderbijslag nog bij en die is ook ruimer dan in Nederland. In 2016 is dat 190 per kind per maand en dit is belastingvrij. Je krijgt dus minimaal 490 euro netto per maand dat eerste jaar. Nogmaals, dit geldt alleen als je ook in Duitsland werkt.
Tegenwoordig mag je je Elternzeit ook later opnemen, tot de leeftijd van 8 jaar.

Tot slot, in Duitsland doen ze niet aan geboortekaartjes. Ik heb er nog geen één gezien! Wel krijg je – soms – een bedankkaartje voor je belangstelling bij de geboorte. Dit kan nog tot zeker 6 tot 12 weken na de geboorte.

Van welk verschil kijk jij het meeste op?