De Izzy & Nikita-saga – Nikita so bamboozled

De integratie van de nieuwe honden en poezen is niet helemaal van een leien dakje gegaan. Nikita had gelijk vanaf het begin last van zeer overmatig enthousiasme en algehele drukheid: ER ZIJN HIER POEZEN FUUT WOEI ZO LEUK DIE RARE MINIHONDJES DIE ZO GRAPPIG SPRINGEN!!!!111

Dat was voor de poezen een tamelijk alarmerende situatie. De begroeting van Izzy ging aldus:

Dit was redelijk ongewenst, zeker voor onze oudjes. Dus we hebben een paar hondvrije zones in huis gemaakt, met kattenluikjes. Daar kunnen de poezen rustig liggen, met hun eten en drinken en bak. Want Nikita vindt alles een snack. De whiskas, maar ook de bruine langwerpige snacks met witte sprinkles…

De poezen-tv is altijd boeiend.

Fleur vindt het wel prima op de slaapkamer. Douwe bivakkeert boven, maar Izzy heeft een actief buitenleven, dus die komt en gaat.
Toen Nikita er net een weekje was, verdween Izzy voor 2,5 week. Ik denk niet dat het kwam door de nieuwe hond, maar dat is gewoon een heel uithuizig beest. Tijdens haar afwezigheid hadden we het gore lef om nog een hond bij te nemen ook nog.

Maar nu zijn we bezig de diertjes aan elkaar te laten wennen en dat gaat al best aardig.
Izzy dwingt nu respect af en Nikita is een heel stuk rustiger geworden. Omdat Nikita ook razendsnel is, heeft ze nog steeds geen haal over de neus gehad.

Hieronder een foto-reportage van hoe zo’n integratiemomentje dan gaat.

Nikita komt gezellig langs. “HELLO FREN!”
“Nou, je hoeft niet zo lulderig te doen.”
“Nou moe, zo overdreven.”
“Snap jij het, snap ik het?”
“Dat meende ze vast niet, ik zal nog eens gaan snuffelen…”
“Tjee, het is alweer niet goed…”
The mind boggles…
“Pas op, fren! Ze is heel eng…”
Nikita zo flepgested! Olav zijn beleefde zelfje.

Een fotoreportage van zeker vijf minuten. Achteraf ben ik dan superblij dat er niet ergens ondergoed slingert. 😀

12 gedachten over “De Izzy & Nikita-saga – Nikita so bamboozled

  1. Prachtig, die foto als Nikita door het katten luikje kijkt. Goed dat je ze rustig aan elkaar laat wennen, ik kan me best voorstellen dat katten denken, he dit is mijn territorium.

  2. Wat een leuke foto’s, vooral poezen tv 😉 Hopelijk zijn ze snel aan elkaar gewend. Hier 4 katten en sinds 1,5 week een 5e erbij van 11 jaar oud (rest is allemaal 1 of 2 jaar), dus dat vergt ook veel geduld.

  3. Hoi, je teksten zijn hilarisch. Ook je vorige blog heb ik wel drie keer achter elkaar gelezen. Die was qua humor misschien nog wel sterker dan deze. Doe dit vooral nog eens en nog eens alsjeblieft! Voor mijn persoonlijke vermaak en van dat van de rest van je lezers. De foto’s zijn de kers op de taart. (Mijn zoon keek vroeger ook zo door het katteluikje toen hij nog een peuter was.)
    Grinnikende groeten van Jennifer

    1. Hoi Jennifer, dank je! Daar doe ik het toch voor, he. Meestal lig ik zelf ook in een deuk om de diverse capriolen en dan denk ik: hier zit best een blogje in. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

14 + vijftien =