Categorie spannende nieuwe hobby: sinds het voorjaar van 2021 hebben Dave en ik een aantal zwerfhonden uit het buitenland opgevangen, om ze hier te laten wennen en dan een nieuwe tehuis voor te zoeken. Dat is niet ons eigen initiatief, dat doen we in samenwerking met Wereldbeesten.
Dat is het soort vrijwilligerswerk wat bij ons past en we vinden het natuurlijk ook leuk. We zijn erin gerold omdat onze Nikita en Olav natuurlijk ook Russische fosterhonden waren.
Inmiddels zitten we aan fosterhond 7, dat is Mollie (zie hieronder). Balou, Pim, Lola, Masha, Chippy en Bonnie gingen haar voor en die wonen nu allemaal in hun eigen blije forever home!

Het is elke keer toch een verrassing wat we krijgen, al hebben we natuurlijk wel foto’s en video’s gezien. Maar het komt nooit 100% overeen met de hond die uit het busje rolt. Inmiddels weten we dat de meeste (in elk geval de eerste dagen) niet goed zindelijk zijn, dus van te voren gaan alle kleden eruit.
Er wordt altijd gemeld dat de hond al binnen heeft gewoond, maar soms blijken ze daarmee te bedoelen: hij mocht ’s nachts in de hal slapen. Dat zien wij gauw genoeg zodra bij ons de tv aangaat en de hond met een ruk die kant opkijkt van: WTF is dat nou? Die heeft dus nog nooit een tv gezien. Check.

Hond zoekt mens

Je zou denken dat het krijgen van een nieuwe fosterhond het spannendste is aan deze hele exercitie. Maar neen, zoals altijd gaat het met de honden makkelijker dan met de mensen.
Een hond komt aan, altijd over de zeik van de stress van de reis en het feit dat alles en iedereen onbekend is.
Hij kijkt het hier een paar uurtjes aan en komt al vrij snel tot de conclusie dat het hier vet oké is. Geholpen door het feit dat er emotional support honden zijn en een grote tuin waarin gehold kan worden. Niks ontstrest een hond zo snel als even lekker hard hollen.
Daarna draaien ze gewoon gezellig mee met de rest van het hondenhuishouden en vooral bij een jongere fosterhond krijg je ze heel snel dingen geleerd. Ze doen wat de andere honden doen. When in Rome…

Zodra we een idee hebben wat voor soort hond het is en wat voor mensen/thuis hij idealiter zou moeten hebben, gaan we op zoek. En dan komt het: de mensen!

Een hond is geen koelkast

We hebben gelukkig voor het merendeel hele lieve, begripvolle en snuggere mensen gehad die interesse toonden, maar er waren er ook die er werkelijk geen bal van snapten.
Er waren bijvoorbeeld mensen die wel serieus geïnteresseerd leken, maar tijdens het bezoek tussen neus en lippen door melden dat ze een jaar gingen verbouwen in een nieuw huis, een eind bij hen vandaan.
Ja, jammer, maar dan krijg je onze hond niet, want geen tijd en aandacht.

Maar het meest irritante fenomeen is toch wel dat mensen een waslijst aan eisen stellen aan zo’n hond, wat ie al moet kunnen VOOR ze hem krijgen: moet zo en zo lang alleen thuis kunnen zijn, lief spelen met andere honden, perfect onder commando staan, etc etc. Ja, wees even reëel, het is geen auto die je volgens specificaties kunt bestellen. Het is met elke hond zo dat hij wordt wat je er zelf van maakt.
Sowieso geven we de fosterhond niet mee aan mensen die nog nooit een hond hebben gehad. Dat is vragen om ellende, want je moet al goed zijn in de hondelarij om aan een opvanghond uit het buitenland te beginnen.
Het zijn nooit beginnershonden, zeg maar.

Wat is die obsessie met de los meelopende hond?

Dat is een punt waar mensen zo vaak over zeuren: kan ie los? Ja hoor, hij kan los. Hij heeft pootjes, dus dat komt helemaal goed. Waar hij dan heengaat, dat is een ander verhaal.
Dave en ik begrijpen die obsessie niet. Waarom is een loslopende hond zoveel leuker dan een hond aan de riem? Voor de meeste honden maakt het echt niks uit. Als ze maar kunnen lopen met hun mens(en) en lekker kunnen snuffelen.
Een omheind hondenpark is natuurlijk heerlijk, maar echt in de natuur loslopen is vaak niet verstandig. Je hond moet bijzonder goed onder appèl staan om nog terug te komen als ie eenmaal een geurspoor heeft gevonden. Hij hoort dan gewoon ook niks mee, zeker als het jachtinstinct goed ontwikkeld is. En er zijn best vaak incidenten met doodgebeten wild en verstoorde nesten van watervogels etc.
Kortom, als je het goed doet met je loslopende hond in het bos, dan ben je dus zelf non-stop aan het opletten waar ie is en of ie nog wel terugkomt. Niet relaxt dus en het tegenovergestelde van wat mensen zich voorstellen bij een los meelopende hond.

Braaf meelopengarantie voor fosterhonden

Mollie is recentelijk afgewezen met als enige reden dat de adoptant er niet 100% zeker van was dat ze rustig met haar door het bos zouden kunnen wandelen, gebaseerd op een trekkerig stukje proefwandelen.
Nee, in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen loopt ze inderdaad niet rustig mee, maar ik had dit filmpje voor die tijd al gedeeld.
Zeg nou zelf, is dat niet het toonbeeld van braaf aan de lijn meewandelen? Maar goed, koelkast Mollie wordt dus niet geleverd met losloopgarantie. Braaf meelopengarantie eigenlijk wel.

Naschrift: Mollie is inmiddels een foster fail en woont bij ons. 😉